Dit manifest bestaat uit 46 clausules en is gericht tot de gehele Iraanse samenleving en de oppositie tegen het islamitische regime. "Decriminalisering van alle soorten niet-cis-heterorelaties" en "erkenning van het geslacht en de genderidentiteit van non-binaire personen" behoren tot de genoemde clausules.

In totaal hebben de 70 ondertekenaars de hoop uitgesproken dat in het Iran van morgen "vrijheid zal worden gerealiseerd voor alle mensen buiten geslacht, seksuele en genderidentiteit, fysieke en mentale kenmerken, religie, ras, etniciteit, nationaliteit en beroep".

Doodmartelen

Uit berichten blijkt dat sinds het begin van de recente protesten ten minste 15 mensen zijn overleden als gevolg van verwondingen door foltering. Er zijn aanzienlijke bewijzen van fysieke en mentale marteling in de gevangenissen en detentiecentra van het islamitische regime. Bovendien zijn er zowel binnen als buiten de gevangenissen 12 verdachte overlijdensgevallen waarvan het regime beweert onschuldig te zijn. Er is echter geen informatie beschikbaar over de oorzaak van de plotselinge dood van deze mensen.

Tolerantie van vrijheid van meningsuiting; Niet de sterkste eigenschap van Ali Khamenei

Het Franse tijdschrift Charlie Hebdo publiceerde spotprenten van Ali Khamenei, de leider van de Islamitische Republiek, die niet in goede aarde vielen bij het regime en zijn aanhangers. De minister van Buitenlandse Zaken van het islamitische regime liet in een verklaring weten dat deze actie niet onbeantwoord zal blijven. In dit verband hebben aanhangers van het regime in Teheran beledigende geschriften over de Franse regering en Emmanuel Macron achtergelaten op de toegangspoort en de muren van de Franse ambassade. Ook sloot de regering van Iran de Franse vereniging voor Iraanse studies.

Abir Al-Sahlani, de vertegenwoordiger van Zweden in het Europees Parlement, verwees naar de bedreigingen van het islamitische regime tegen Frankrijk en eiste de uitwijzing van de ambassadeurs van dit regime uit de Europese Unie. Ze schreef: "De dreigementen van de Islamitische Republiek alleen omdat ze cartoons niet leuk vinden zijn gewoon belachelijk en laten duidelijk zien hoe bang de mullahs zijn."

Is er een weg uit de executie?

Mohammad Mehdi Karami is in hongerstaking gegaan om te protesteren tegen zijn aanklacht en veroordeling tot executie. Zijn advocaat, Mohammad Hossein Aghasi, mag hem nu niet meer juridisch verdedigen. 

Ook Mohammad Hosseini werd in dezelfde zaak veroordeeld tot executie. Zijn politieke sponsor, Nadja Sthamer, heeft opnieuw een brief geschreven aan de ambassade van de Islamitische Republiek in Berlijn, waarin zij haar bezorgdheid over zijn zaak uit.