Na de oproepen van de afgelopen dagen voor landelijke protesten op donderdag 16 februari, kwam het Iraanse volk in vele steden van het land, waaronder Sanandaj, Teheran, Mashhad, Karaj, Rasjt, Arak en Ahvaz de straat op met hun gebruikelijke leuzen tegen het regime en Ali Khamenei.

Zoals in het verleden werden deze protesten bruut onderdrukt door de regeringstroepen. Op sommige beelden schieten de regeringstroepen op degenen die in hun voertuigen filmen en in sommige gevallen breken zij autoruiten met wapenstokken.

16 februari viel samen met de 40e dag na de onmenselijke executie van twee onschuldige demonstranten, Seyed Mohammad (Kian) Hosseini en Mohammad Mehdi Karami. Daarom scandeerden de mensen: "Wij zweren bij degenen die werden opgehangen, wij blijven staan tot het einde!"

Ook is het regime aan de vooravond van een nieuwe vrijdag in Zahedan al sinds het begin van de week begonnen met massale arrestaties van demonstranten, activisten en soennitische geestelijken, en heeft het de in- en uitgangen van de stad onder strenge controle geplaatst. De situatie van gevangenen, vooral vrouwen, in de provincie Sistan en Beloetsjistan is volgens de rapporten van plaatselijke mensenrechteninstellingen en -activisten erbarmelijk. Gruwelijke martelingen en verkrachtingen zijn in gevangenissen en detentiecentra aan de orde van de dag.

"De dag der vrijheid is nabij"

In een verklaring die donderdag werd gepubliceerd, verklaarden vijf vrouwelijke politieke gevangenen die onlangs werden vrijgelaten dat de recente golf van vrijlating van politieke gevangenen het resultaat is van de voortdurende opstand van de Iraanse vrijheidsstrijders, met name vrouwen.

Alieh Motallebzadeh, Raha Askarizadeh, Noushin Jafari, Maliheh Jafari and Hasti Amiri schreven:

"Sinds we zijn vrijgelaten, kijken we uit naar de vrijlating van de rest van onze kameraden, waaronder Sepideh Kashani en Niloufar Bayani, van wie iedereen het verhaal van hun vijf jaar lijden en onderdrukking heeft gehoord. Zij behoren tot de nobelste mensen van dit land die de prijs voor hun liefde en bescherming van de natuur van dit land hebben betaald met gevangenis en marteling."

"Wat erg indrukwekkend en opmerkelijk is, is de samenstelling en de sociale basis van de gevangenen. Onder de gevangenen bevinden zich vrouwenactivisten, leraren, studenten, arbeiders, sociologen, universiteitsprofessoren, advocaten, journalisten, cinematografen, atleten, schrijvers, kunstenaars, christelijke bekeerlingen, derwisjen, etnische minderheden, rechtzoekenden, Baha'i gemeenschap, milieuactivisten, enz. Dit toont de verbazingwekkende omvang van de onderdrukking van de bevolking van Iran door het regime, evenals het volksverzet in verschillende klassen van de samenleving."

"Wij, als groep van vrijgelaten vrouwelijke politieke gevangenen, en samen langs de bevrijdende beweging van "Vrouw, Leven, Vrijheid", hopen dat met de aanhoudende steun van jullie mensen en de inspanningen en volharding van de internationale gemeenschap, we spoedig de vrijheid van alle mannelijke en vrouwelijke politieke gevangenen in Evin, en andere gevangenissen, zullen zien."